Bağlantı kavramının tarihi, insanların ilk kez iki parçayı sabitleme ihtiyacı hissettiği dönemlere kadar uzanırÖrneğin, Mısırlılar’ın erken dönem ahşap yapılarında kullandığı kama ve dübel benzeri sistemler, bağlantı mühendisliğinin ilkel biçimlerini temsil etmektedir¹.M.Ö. 3. yüzyılda Arşimet tarafından geliştirilen “vidalı mil” prensibi ise döner hareketi doğrusal sabitleme kuvvetine çevirerek modern bağlantı teknolojisinin öncülüğünü yapmıştır. Bu dönemde kullanılan vida benzeri elemanlar, basit mekanik sistemlerde işlev görmüş ancak prensip düzeyinde ileri mühendisliğin temel taşlarını oluşturmuştur.

önesans döneminde Leonardo da Vinci’nin mekanik çizimlerinde detaylı vida formları yer alırken². Bu çizimler, yalnızca sanatsal değil aynı zamanda teknik keşiflerin öncüsü niteliğindedir. 18. ve 19. yüzyıllarda İngiltere'de Joseph Whitworth’un öncülüğünde geliştirilen vida dişi standardı, sanayi devriminin bağlantı sistemlerinde yarattığı dönüşümün temelini oluşturmuştur³. Bu standart, farklı üreticilerin parçalarının birbiriyle tam uyum içinde kullanılmasını mümkün kılmış; böylece bağlantı elemanları ilk kez ulusal ve daha sonra uluslararası mühendislik dili hâline gelmiştir.